Kortrijk
Regen
7° - 12°
Antwerpen
Regen
7° - 12°
Blog
Blog
15 april 2013  | Publius

Wat essentieel is voor een RUP moet worden verankerd in de verordenende voorschriften

In navolging van ons eerder blogbericht over de zorgvuldigheidsplicht van de planologische overheid bij het opmaken van ruimtelijke uitvoeringsplannen (hierna: RUP), heeft de Raad van State onlangs opnieuw zijn visie op scherp gesteld.
De feiten van het arrest van 22 maart 2013 met nummer 222.955 zijn als volgt. De planologische overheid had op het bestemmingsplan van een RUP met een pijl aangeduid waar er een indicatieve wegenis diende te komen, zonder te concretiseren waar juist deze indicatieve wegenis zou aantakken op de al bestaande weg. De toelichtingsnota was evenwel duidelijker en vermeldde dat de aantakking op een welbepaalde oprit van een bestaand woonhuis diende te komen en beschreef eveneens de te verwachten verkeersintensiteit langs deze indicatieve wegenis in het kader van het nog te ontwikkelen plangebied (zone voor 110 woningen). De verordende voorschriften vermeldden enkel de mogelijkheid tot de aanleg van bijkomende noodzakelijke ontsluitingswegen.
Belangrijk hierbij is dat de planologische overheid het noodzakelijk vond om de ontsluitingsweg op het grafisch plan te voorzien en dit in functie van een grotere spreiding van het in- en uitgaande verkeer en in hoofdzaak vanuit veiligheidsoverwegingen. De Raad leidt hier in deze uit af dat de planologische overheid de indicatieve wegenis als essentieel beschouwde, nu zij de realisatie van het plangebied (woongebied) omwille van de grotere spreiding van het in- en uitgaande verkeer en vanuit veiligheidsoverwegingen mee afhankelijk had gemaakt van de realisatie van de bijkomende ontsluiting.
De Raad besluit dienaangaande als volgt:
'Van een zorgvuldig handelende overheid mag nochtans worden verwacht dat zij de essentiële opties vertaalt op planniveau. Betrokken op de bijkomende indicatieve wegenis richting Hofakker lijkt de overheid aan deze op haar rustende zorgvuldigheidsplicht te zijn tekortgeschoten door enerzijds de zone tussen Hofakker en de grens van het plangebied een essentiële rol toe te kennen in de realisatie van de planbestemming "woongebied", en anderszijds deze rol enkel te concretiseren in de toelichtende nota en niet te verankeren in verordenende voorschriften.[...]Het tweede middel is in de aangegeven mate ernstig.'

Deel dit artikel