Kortrijk
Regen
7° - 14°
Antwerpen
Regen
8° - 14°
Blog
Blog
06 augustus 2019  | Dirk Van Heuven

Dwangsom in procedures bij uiterst dringende noodzakelijkheid voor de Raad van State

Met arrest nr. 245.230 van 24 juli 2019 schorst de Raad van State bij uiterst dringende noodzakelijkheid een tweede maal een sluitingsbeslissing van het FAVV, gebaseerd op eenzelfde ministeriële beslissing. Op verbeurte van een dwangsom van 100.000€ per dag vanaf de dag volgend op de betekening per fax van het arrest, wordt aan het FAVV bij wege van voorlopige maatregel verbod opgelegd om op grond van de vaststellingen gedaan bij de controle van 12 juli 2019 een nieuwe beslissing te nemen die ertoe strekt dat verzoekende partij haar inrichting moet sluiten.

De Raad van State stelt dat ‘kan worden gevreesd, gelet op de houding die de verwerende partij heeft aangenomen na het schorsingsarrest nr. dat die partij een nieuwe beslissing zou nemen met dezelfde strekking als de thans en de eerder bestredene, uitgaande van de vaststellingen gedaan tijdens de controle van 12 juli 2019.Deze vrees wordt gevoed door het gegeven dat vrijwel onmiddellijk na het meermaals vermeld schorsingsarrest dd. 19 juli 2019 de verwerende partij terug op grond van dezelfde feitelijke vaststellingen vervat in de beslissing van 12 juli 2019 tot een maatregel met dezelfde gevolgen is overgegaan, weliswaar mits het nemen van een formeel ietwat aangevulde motivering, welke in rechte, prima facie, niet afdoende is gebleken'. Uit onderhavig arrest, samen gelezen met het arrest nr. 245.214, moet worden afgeleid dat niet dient te worden gevreesd ‘voor een reëel en ernstig gevaar voor de gezondheid van de klanten’, louter op basis van de op 12 juli 2019 door verwerende partij vastgestelde inbreuken.Rekeninghoudend met deze vaststelling, evenals met de vaststelling dat uit beide betrokken schorsingsarresten blijkt dat de prima facie vastgestelde onwettigheid verder reikt dan een puur gebrek in de formele motivering, en ook prima facie een schending van het redelijkheidsbeginsel behelst en teneinde een opeenvolging van nieuwe dergelijke beslissing met telkens een andere motivering te voorkomen, bestaat er aanleiding toe om de dwangmaatregel op te leggen die de verwerende partij oplegt de beslissing van 9 mei 2019 nogmaals te implementeren door een sluiting van de inrichting van de verzoekende partij op te leggen op grond van de op 12 juli 2019 vastgestelde en weerhouden inbreuken op het vlak van de etikettering’.

Ref. Pub507874

Deel dit artikel